پایان دوست داشتنی یک پروژه

پایان دوست داشتنی یک پروژه
الهام مراد

پروژه یک ساله ی مشاوران بومی شهر گشت به پایان رسید. پروژه ای که اگرچه برایم بار روانی و مسئولیت زیادی داشت اما پر از لحظه های خوب بود. پر از لذت بردن از دیدن تاثیر کار بر روی مخاطب مهربان و همراه.
این برنامه با ۱۰ نفر آغاز شد و با ۸نفر به پایان رسید. ۸نفری که حالا آنقدر توانمند هستند که با خیال راحت ادامه ی مسیر را به خودشان بسپارم. چرا که اکنون بسیار دقیق تر از ما میتوانند شرایط را تحلیل کنند، برای بهبودش برنامه بدهند و به چگونگی ادامه ی مسیرشان فکر کرده اند.
امروز به این همکاران عزیزم که نگاه میکردم کوههایی از انگیزه میدیدم. افرادی که هر کدام به شکل خاص خودشان انگیزه هایشان را نشان می دهند و تغییرات شگرفی که در طول یک سال کرده اند مرا به ادامه امیدوار میکند.
ممنون از انجمن عزیز حامی که با همه ی اختلاف نظرها به من اعتماد کرد تا آن چیزی که در ذهنم بود را انجام دهم. ممنون ار پشتیبانی ها و همدلی های حمیرا حبیبی عزیز. ممنون از سامان دهقانی عزیز که هم قدم من شد در برنامه ریزی و اجرا. و این پروژه ی هر دوی ماست. ممنون از همکاران عزیزم در گشت که در دل من چراغی روشن کردند برای ادامه.... و ممنون از کسی که شاید هیج وقت این تشکر به گوشش نرسید. جناب شهسواریان عزیز که بخاطر حمایت مالی اش از پروژه های حامی در این سالها بی اندازه مدیونش هستم.
پ ن: عکس دوم خاطره ی خوب کلاس تئوری انتخاب است و همدلی ما در انتخاب یک کارت مشابه که از آن نشانه های دلچسب بود.