۱- دانش‌آموزان را کنترل نمی‌کنند
۲- یاد می‌دهند و از دانش‌آموزان یاد می‌گیرند
۳- همه‌چیزدان و علامه دهر نیستند
۴- از بیان اینکه جواب سؤالی را نمی‌دانند، هراسی ندارند
۵- به روش‌های قدیمی و آزموده‌شده نمی‌چسبند
۶- به کتاب درسی بسنده نمی‌کنند؛ از کتاب شروع می‌کنند و از آن فراتر می‌روند
۷- به دانش‌آموزان به عنوان شرکای آموزشی نگاه می‌کنند
۸- به جای سخنرانی دانش‌آموزان را با موضوع درس درگیر می‌کنند
۹- به دنبال «دانش‌آموز ایده‌آل» نیستند
۱۰- برای هر دانش‌آموز شیوه‌ای منحصربه‌فرد دارند
۱۱- از برچسب‌هایی مثل زرنگ‌ها، باهوش‌ها، تنبل‌ها، درس‌نخوان‌ها فراری‌اند
۱۲- بچه‌ها را با هم مقایسه نمی‌کنند
۱۳- فکرها، ابتکارها و آرزوهای دانش‌آموزانش را به رسمیت می‌شناسد
۱۴- آسان‌یاب و در دسترس‌اند؛ بچه‌ها به راحتی می‌توانند به آن‌ها نزدیک شوند، با آن‌ها دوست شوند و صحبت کنند
۱۵- نسبت به شناختن دانش‌آموزان‌شان مشتاقند
۱۶- فرآیند یادگیری را ساده می‌کنند و از پیچیده جلوه دادن موضوعات فراری‌اند
۱۷- کلاس را کنترل نمی‌کنند، اداره می‌کنند
۱۸- به جای امر و نهی، ترغیب و تشویق می‌کنند
۱۹- به نمره اکتفا نمی‌کنند؛ کیفیت را هم می‌سنجند
۲۰- به دست‌آوردها و موفقیت‌های دانش‌آموزان‌شان افتخار می‌کنند
۲۱- سرافرازی و افتخارشان را بیان می‌کنند
۲۲- به جای اندازه‌گیری میزان موفقیت بچه‌ها، آن‌ها را به خاطر تلاش و پیشرفت‌شان تحسین می‌کنند
۲۳- تدریس را نه به خاطر حقوق ماهانه که به خاطر ایجاد تغییراتی هرچند کوچک در دنیای پیرامون‌شان دوست دارند
۲۴- فرصت به اشتراک‌گذاری تجربه‌ها و دانسته‌ها را برای دانش‌آموزان مهیا می‌کنند
۲۵- به جای اینکه «بالای سر» بچه‌ها باشند، کنارشان هستند
۲۶- موضوع درسی را به زندگی روزمره پیوند می‌دهند
۲۷- از هر فرصتی برای افزایش اعتماد به نفس شاگردان استفاده می‌کنند
۲۸- فراموش نمی‌کنند که رویکردها و روش‌های آموزشی در حال تغییرند و همیشه روشی تازه برای بهبود فضای کلاس وجود دارد
۲۹- به همه دانش‌آموزان به یک اندازه توجه می‌کنند
۳۰- تفاوت‌های دانش‌آموزان را به رسمیت می‌شناسند
۳۱- برای حل مشکلات کلاس از دانش‌آموزان کمک می‌گیرند
۳۲- بیش از آنکه نگران وفاداری به کتاب درسی باشند، به دنبال پرورش ذهن دانش‌آموزان هستند
۳۳- از اینکه در معرض نقد بچه‌ها باشند نمی‌ترسند
۳۴- از تحقیر و تنبیه و خطاکار جلوه دادن بچه‌ها گریزانند
مدرسه افروز