سرزمینی با فرهنگ و اقلیمی کهن و پر قدرت ، زمین حاصلخیز و آفتاب سوزان

پایان سفر آموزشی ما به دشتیاری
ثریا حبیبى

باورم نمی شود شش سال گذشت ، از اولین سفری که به دشتیاری رفتم و بعد از آن ، سفر پر پیچ و خم و طولانی این مسیر ناهموار آغاز شد ، سفری که شاید یکی از شیرین ترین و قطعا سخت ترین سفر زندگیم شد . سفری پر از چالش ها و گشایش ها ، امیدها و ناامیدی ها ، حرف ها و حدیث های گفته و ناگفته .خردادماه امسال پروژه ی آموزش معلمان دبستان های دشتیاری را به پایان رساندیم . در این راه دوستان عزیز و کاردانی از تهران همراه شدند که هر کدام بخشی از بار سنگین این مسیر را بر دوش کشیدند که همیشه قدردان همراهی ها و همدلی هایشان بودم و هستم و قطعا با حضور تک تکشان توانستیم پروژه را تا انتها پیش ببریم .
کار کردن با مردمان بلوچ ویژگی هایی داشت که برایمان بسیار خاص و ویژه بود مردمانی بسیار مهربان ، گشاده رو ، مهمان نواز و در عین حال بسیار سخت و پیچیده! هر چقدر بیشتر در جمعشان زندگی می کردیم احساس می کردیم باز هم آنها را نمی شناسیم و ناشناخته های زیادی دارند . پر از رمز و رازهای نهان ، رمز و رازهایی که در طول زمان و با ایجاد صمیمیت ها و دوستی های عمیق ، بعضی از آنها را برایمان بازگو می کردند . هر بار شگفت زده می شدیم ، هر بار می آموختیم و با دنیای تازه ای روبرو می شدیم و هر بار فکر می کردیم چقدر نمی شناسیم . در کنار آنچه برایش می رفتیم و کار می کردیم ، می آموختیم ولی بر این باورم که آموخته های ما بیش از آن شد که آموزش دادیم . و شاید خودخواهانه باشد اگر بگویم از این منظر چندان عذاب وجدان ندارم .
پروژه ی آموزش معلمان دبستان در دشتیاری پروژه ای برای توانمندسازی معلمان علاقه مند و دغدغه مندی بود که بتوانند پس از پایان سفر ما ، راه را ادامه دهند . در این مسیر معلمان خوبی همراه مان شدند بعضی از گروه رفتند ، بعضی از منطقه رفتند و انگشت شماری هم ماندند و کار کردند و اکنون آنها ادامه دهندگان این راه خواهند بود . این اول راهشان است و می دانند که راه آنان نیز ناهموار و دشوار است . دشتیاری حفره ی بزرگ گنجی است پر از نیروها ، پتانسیل ها و داشته های غنی و ارزشمند، فقط نیاز به یک حرکت دسته جمعی و همت پر قدرت دارند تا بتوانند داشته های خود را پیدا کنند و به سمت توسعه و بهبودی پیش بروند. سرزمینی با فرهنگ و اقلیمی کهن و پر قدرت ، زمینی حاصلخیز و آفتابی سوزان ، اما چگونه باید از این همه داشته بهره جویند ؟ معمای بزرگ دشتیاری است.
آدم ها به قدر توان و وسعشان به منطقه وارد می شوند و تلاش می کنند همراه مردم خوب بلوچ ، قدمی در جهت آبادانی سرزمینی بردارند که برایشان ارزشمند است ،چنانچه ما رفتیم . دشتیاری بخش با ارزشی از کشور بزرگ و پهناورمان است که با همه وجود آرزوی سربلندیش را داریم . ما بسیار رفتیم و بازگشتیم با خاطره های قشنگ و گاه تلخ اما همیشه با عشق این مسیر را طی کردیم امیدواریم که توانسته باشیم قدمی برای این گوشه از خاک ایرانمان برداشته باشیم جایی که مردمش به ما می گفتند " شما یک شناسنامه ی دشتیاری هم از طرف ما دارید چون با ما زندگی کردید" و ما به این چند سال زندگی در کنار این مردم می بالیم و امیدمان بهبود شرایط زندگی آنهاست . امیدوارم روزی بتوانم داستان دشتیاری را بسرایم.