هزینه
حتی در مناطقی
که دانش آموزان برای رفتن به مدرسه شهریه پرداخت نمیکنند، همچنان هزینههایی وجود
دارد که باید پرداخت شود. اغلب از دانش آموزان خواسته میشود تا هزینه لباس مدرسه،
حمل و نقل و ملزوماتی مانند کتابهای درسی و قلم و دفتر خود را بپردازند. لازم به
ذکر نیست که هزینههای غیرمستقیمی چون نرفتن به سر کار و در نتیجه از دست دادن
درآمد حاصل از آن نیز وجود دارد.
خشونت و امنیت
در بعضی مناطق، والدین اجازه نمیدهند دخترانشان به مدرسه
بروند ، اما این کار لزوما به این دلیل نیست که نمی خواهند فرزندانشان تحصیل کنند.
گاهی والدین فرزندان خود را در خانه نگه میدارند، زیرا رفت و آمد به مدرسه ناامن است و خطر حمله به مدارس دخترانه یک
نگرانی جدی است.
تضاد و شرایط اضطراری
در کشورهایی که درگیر مناقشه هستند، آموزش همیشه قابل دسترس
نیست. در نتیجه، در این کشورها دختران تقریباً 2.5 برابر کمتر از دختران در
کشورهایی که در آنها درگیری وجود ندارد به مدرسه می روند .
تدریس و جو مدرسه
تداوم هنجارهای جنسیتی سنتی میتواند باعث شود دختران از
یادگیری موضوعات مهمی مانند علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات بازمانند. آموزش باید
فراگیر باشد و دختران را قادر سازد همان درسهایی را که همتایان پسر خود میآموزند،
یاد بگیرند.
دسترسی به منابع
در جایی که منابع، پاسخگوی نیازهای دختران نیست، یادگیری آنها
می تواند محدود شود. فراهم کردن طیف گستردهای از منابع که نیازهای دختران را
تأمین میکند - نظیر کتابهای درسی، راهنماهای تدریس و اینترنت – همه این موارد
کمک می کند تا به مدرسه رفتن دختران و یادگیری آنها تضمین شود.
هنجارها و انتظارات
فرهنگی
کارهای خانه، مراقبت از اعضای خانواده، ازدواج زودهنگام و
زایمان زودرس همه عواملی هستند که باعث میشوند دختران از تحصیل باز بمانند. در فرهنگهایی که این انتظارات هنجار اجتماعی است، ممکن است
تحصیلات دختران در اولویت پایین خانواده قرار گیرد.
کلاسهای شلوغ و مدارس فرسوده، محیط یادگیری کمکیفیتی را
برای دانشآموزان فراهم میکنند. مدارسی که برای دانش آموزان دختر امکان دسترسی به
توالت های جداگانه، محلی برای شستشو و دسترسی به محصولات بهداشتی را فراهم نمی
کنند، می توانند سبب شوند دخترانی که در دوره قاعدگی خود به سر می برند، از حضور
در کلاس ها منصرف شوند.
ترجمه شده از وب سایت: https://www.one.org/us/blog/7-barriers-to-girls-education-you-need-to-know/