بیانیه انجمن حامی درباره توافق آموزش و پرورش و نیروی انتظامی

انجمن حمایت از توسعه فضاهای آموزشی و فرهنگی حامی که سالیان درازی در راستای ساخت و توسعه فضاهای آموزشی و فرهنگی و گسترش آموزش در مناطق کم برخوردار فعالیت نموده و همواره دغدغه تحقق عدالت آموزشی و حفظ کرامت دانشآموزان را داشته است ، با اطلاع از اخبار منتشر شده درباره توافق اخیر وزارت آموزش و پرورش با فرماندهی نیروی انتظامی به استناد تجربه کار با کودکان موارد زیر را یادآور 

میگردد: 

ما بر این باوریم که : "مدرسه جایگاه رشد و تعالی کودکان آینده ساز این سرزمین است و هرگونه نگاه غیر آموزشی و نظارت غیر پرورشی بر آن اثر معکوس دارد "

مدرسه مکانی است که دانشآموزان باید بیاموزند چگونه شهروندانی مستقل، خلاق و مسئول بوده و اعتماد تاریخی جامعه به مدرسه به عنوان کانون پرورش انسانهای آزاداندیش را گسترش دهد. 

.1 از ویژگی های آموزش ترغیب کودکان به اعمال کنترل درونی است

حضور نیروهای انتظامی در مدرسه - حتی با نیت «پیشگیری از آسیبها» - این پیام را به دانش‌آموزان منتقل میکند که آنها زیر ذره‌بین کنترلی هستند ، نه در محیطی آموزشی . این موضوع به ویژه در نوجوانان که نسبت به نابرابری و اجبار حساس هستند اثر سوء خواهد گذاشت.

.2 اصل مشارکت به عنوان یکی از ارکان آموزش: 

آموزش مؤثر بر پایه‌ی اعتماد متقابل معلم و دانش‌آموز می‌باشد. اگر مدیریت مدرسه به جای گسترش فضای گفت‌وگو، به ابزارهای کنترلی متوسل شود، دانش‌آموزان به معلمان، و سیستم نظام آموزشی بی اعتماد می شوند و این امر امکان مشارکت اجتماعی در آینده را دشوار می‌نماید. 

آموزش کودک باید متوجه رشد شخصیت، استعداد و تواناییهای جسمی و ذهنی تا حد کمال آن بوده و بایستی کودک را برای زندگی فعال در یک جامعه آزاد، با روحیه‌ای مبتنی بر تفاهم، صلح ، مدارا، برابری جنسیتی و دوستی میان تمام ملل و گروهها آماده نماید. ضمن آنکه آموزش بایستی احترام به والدین، هویت فرهنگی، زبان و ارزشهای ملی و نیز محیط زیست را تقویت نماید. 

به عبارت دیگر ماده 29 در ارتباط با مدارس مواردی از قبیل، تضمین رشد همه جانبه کودک ، آم ادهسازی برای زندگی در جامعه آزاد ، احترام 

به کرامت انسانی و خلاقیت کودکان و نیز تقویت مهارت‌های گفت‌وگو و حل مسالمت‌آمیز تعارضات را مد نظر دارد. 

هرگونه کنترل شدید دانش آموزان و عدم رعایت شئون انسانی آن ها ، هویت فردی آن ها را سلب نموده و آن ها را نسبت به مسئولیت اجتماعی 

فردی خود بی تفاوت خواهد کرد. 

لذا ما از وزارت آموزش و پرورش درخواست می‌نماییم : 

●از اجرای هرگونه طرحی که منجر به عدم امنیت دانش‌آموزان شود جلوگیری نماید. 

●بهره‌گیری از نظرات معلمان، مشاوران و متخصصین امر تعلیم و تربیت و رایزنی با نهادهای مدنی را مد نظر قرار داده و اجرای طرح‌ها و برنامه‌های آموزشیِ مبتنی بر اعتماد و گفت‌وگو را تقویت نموده و جایگزین نگاه امنیتی و پلیسی نماید. 

انجمن حمایت از توسعه فضاهای آموزشی و فرهنگی حامی